همه چیز درباره بواسیر

خیلی از شماها می پرسید که بواسیر چیست؟ بواسیر همان رگ های ورم کرده ای هستند که در قسمت انتهایی راست روده و مقعد ایجاد می شوند. مواقعی است که دیواره های این رگ ها نازک می شوند و شروع به متورم شدن می کنند و هنگام دفع با خارش و گاهی با خونریزی همراه است. حالا که دانستید بواسیر چیست؟ اگر کوچکترین تغییری در این قسمت ها احساس کردید بهترین کار این است که به پزشک متخصص بواسیر مراجعه کنید.

خیلی از بیمارهایی که به ما مراجعه می کنند نگران و خجالتی هستند. من به شما می گویم که نباید هیچ نگرانی و خجالتی از بابت این بیماری داشته باشید. چون هر چقدر زودتر به پزشک مراجعه کنید راه درمان بواسیر هم سریعتر و کامل تر خواهد بود. پس درمان بواسیر را به تاخیر نیندازید.

​

 

اثر هلیله کابلی بر همورویید بررسی شد

اثر هلیله کابلی بر همورویید بررسی شد /درمان رایگان بواسیر با فرآورده های دارویی طرح پژوهشی «اثر هلیله کابلی بر همورویید» توسط دکتر اندرخور رزیدنت طب سنتی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی زیر نظر معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه در مرکز درمانی شهید مدرس در حال اجرا می باشد.

این طرح با هدف کلی برسی اثر کپسول هلیله کابلی، تولید شده بر اساس طب سنتی ایران، بر خونریزی انداره توده و درد همورویید تدوین و اجرایی شده است.  

با سه بیماری ناحیه مقعد آشنا شوید

سیاری از بیماری‏های ناحیه مقعد، به راحتی قابل درمان هستند. در صورتی که بیماری مقعد شما، با سایر اختلالات پزشکی همراه است، بهتر است در صورت تداوم علائم، با پزشک مراجعه کنید.

​

1- بواسیر

بواسیر شایع ترین بیماری مقعد است. در حقیت، احتمالاً نیمی از افراد تا سن 50 سال، بواسیر را تجربه می‏کنند. بواسیر وریدهایی در ناحیه مقعدی است. به هر علتی فشار بیش از حد به پایین راست روده و ناحیه مقعدی وارد شود، به طور غیرطبیعی این وریدها متورم می‏شوند.

این فشار زیاد می‏تواند به علت زور ‏زدن برای دفع مدفوع، اکثرا در اثر اسهال مزمن و کمتر به علت یبوست، حاملگی، پیری یا علل دیگر باشد.

بواسیرهای خارجی به صورت توده نرم و متورم یا و توده سفت در اطراف ناحیه مقعدی ظاهر می‏شوند و بواسیرهای داخلی در داخل کانال مقعدی ایجاد می‏شوند.

نشانه ها

شایع ترین علایم بواسیر شامل خارش و خونریزی، بیرون زدگی و درد می‏باشند. خونریزی اغلب به دنبال دفع مدفوع اتفاق می‏افتد. بواسیر ممکن است افتادگی پیدا کند (به بیرون بلغزد) و از طریق مقعد بیرون بزند.

درد در طی حرکات روده یا بعد از تحریک بواسیرها اتفاق می‏افتد. در خیلی از موارد، علایم در عرض چند روز فروکش  می‏کند. اگر علایم تداوم داشته باشند بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

راه های زیادی برای پیشگیری و درمان بواسیر وجود دارد. پزشک به شما کمک خواهد کرد تا مناسب‏ترین درمان را بر پایه شدت علایم انتخاب کنید.

تغییرات عادات غذایی و نحوه زندگی

به طور منظم بیرون روی را افزایش دهید و با خوردن آب فراوان و خوردن میوه‏ها، سبزیجات، سبوس و حبوبات قوام مدفوع را نرم نگه دارید. تداوم نظم حرکات روده می‏تواند باعث بهبود یا جلوگیری از یبوست و زور ‏زدن شود.

شایع ترین علت خارش معقد، بهداشت بد و نامناسب و یا افراط در بهداشت است

درمان در خانه

اگر تحریک ایجاد شده است، نشستن در داخل تشت آب گرم روزانه چند بار، کمک به کاهش ورم خواهد کرد و منطقه گرفتار را تسکین می دهد. این کار بایستی 10 تا 15 دقیقه طول بکشد و در صورتی که به دنبال دفع مدفوع (بیرون روی) باشد، بیشترین اثر را خواهد داشت.

درمان موضعی

بسته به شدت شکایت شما، پزشک ممکن است کرم هیدروکورتیزون یا کف آن را برای خلاصی از التهاب و درد توصیه کند. بسیاری از داروهای مربوط به بواسیر، بدون نسخه قابل تهیه هستند، یا پزشک ممکن است داروی قوی‏تری تجویز کند.

درمان جراحی

در بعضی از موارد، بواسیر به قدری شدید است که احتیاج به جراحی دارد. روش‏های جراحی متعددی وجود دارد. پزشک در صورت ضرورت می‏تواند اطلاعات زیادی در این مورد برای شما فراهم کند.

2- مقعد خارش دار

اشاره به خارش داخل و اطراف مقعد دارد. حالتی است که هم بچه ها و هم بزرگسالان را درگیر می‏کند. به طور کلی علایم با رعایت بهداشت شخصی فروکش می‏کند. در موارد شدید ممکن است که بیمار از درمان دارویی سود ببرد.

علل

شایع ترین علت خارش معقد، بهداشت بد و نامناسب و یا افراط در بهداشت است.

سایر علل شامل بواسیر، انگل‏ها بویژه کرمک، عفونت‏های پوستی و واکنش‏های حساسیتی خاص می‏باشد (اما به آنها محدود نمی‏شود).

مصرف موادغذایی مانند قهوه، چای، نوشابه سیاه و مرکبات ممکن است با خارش ناحیه مقعد همراه شوند.

همچنین البسه تنگ و چسبان می‏توانند با خارش ناحیه مقعد همراه باشند.

درمان خانگی

بهداشت مناسب خیلی مهم است. با احتیاط تمیز کردن ناحیه گرفتار توسط آب تمیز و به دنبال آن مصرف پودر تالک عموماً مۆثر است.

پوشیدن لباس های گشاد (شل) ممکن است علایم را تسکین بخشد.

عدم مصرف بعضی از غذاها از قبیل مرکبات، قهوه و نوشابه سیاه ممکن است کمک کننده باشد.

درمان دارویی

برای درمان موارد مقاوم، خارش مقعدی ممکن است احتیاج به مصرف کرم‌های موضعی هیدروکورتیزون یا کف‏ها در ناحیه گرفتار داشته باشد. این محصولات می‏توانند در تسکین علایم بسیار مۆثر باشند. پزشک درمان مناسبی را توصیه خواهد کرد.

3- شقاق مقعد

شقاق‏ها، پارگی‏های کوچک در کانال مقعدی هستند. این پارگی ها معمولاً در طی عبور مدفوع سفت یا بزرگ بر روی بافت مقعدی ایجاد می‏شوند.

شقاق های مقعدی شایع بوده و معمولاً بدون درمان خاصی ترمیم می‏یابند. در بعضی از بیماران، وقتی که شقاق‏ها ترمیم نیابند این حالت مزمن می‏شود

علایم

بیماران مبتلا، درد را در حین دفع مدفوع تجربه می‏کنند. درد ممکن است بعد از اتمام بیرون روی طول کشیده و تا بیرون روی بعدی فروکش نماید. سایر عوارض می‏توانند شامل خونریزی، خارش و ترشح باشند.

درمان

کار اصلی پزشک، حذف یا کاهش درد خواهد بود.

درمان خانگی

شل کننده‏های مدفوع کمک به کم کردن درد خواهند کرد و نشستن در وان آب گرم یا به کار بردن حوله‏های گرم در منطقه گرفتار، ناراحتی را آرام خواهند نمود.

درمان دارویی

کرم‏ها، کف‏ها، پمادها یا شیاف‏ها ممکن است در کاهش درد مفید باشند و منطقه گرفتار را لغزنده کنند. خیلی از این محصولات بدون نسخه قابل دسترس هستند، یا پزشکتان ممکن است داروی قوی‏تری تجویز کند.

منبع: مرکز گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران

خونریزی مجاری گوارشی

علت خونریزی مجاری گوارشی

​خونریزی مجاری گوارشی نشانگر وجود یک مشکل است و یک بیماری نیست. معمولا در اثر عارضه های دیگر از قبیل هموروئید رخ می دهد؛ اختلالاتی که قابل علاج یا کنترل هستند.

​علت خونریزی ممکن است زیاد مهم نباشد، اما لازم است که علت این علامت مشخص گردد. مجاری گوارشی شامل مری، معده، روده کوچک، کولون، رکتوم و مقعد است. خونریزی می تواند از یک یا چند نقطه از این نواحی رخ دهد از قبیل خونریزی از زخمی کوچک در یک نقطه از روده کوچک یا معده و یا خونریزی ناشی از مشکلات وسیع تر مثل التهاب روده بزرگ.

​ممکن است شخص متوجه خونریزی گوارشی نشود و در آزمایشات روتین یا آزمایش مدفوع وجود خونریزی مشخص گردد که آن را خونریزی مخفی یا وجود خون مخفی (occult) در مدفوع می گویند.

علت خونریزی گوارشی چیست؟

​علت خونریزی گوارشی متغیر بوده و به جایی بستگی دارد که از آن خونریزی شروع شده است. اگر خونریزی از مری باشد (لوله ای که دهان را به معده وصل می کند)، علل آن می تواند شامل موارد زیر باشد:

​ازوفاژیت (Esophagitis) یا التهاب مری و ریفلاکس معده ای مروی (gastroesophageal reflux): اسید معده اگر به از معده به داخل مری برگشته یا ریفلاکس کند می تواند موجب تحریک و التهاب مری شود و می تواند عامل منجر به خونریزی باشد.

​واریس (Varices): بزرگ شدن و تورم غیر طبیعی وریدها است که معمولا در بخش تحتانی مری یا بالای معده قرار دارند. این برجستگی های عروقی ممکن است ترک خورده و پاره شوند و خونریزی بکنند. سیروز کبد (Cirrhosis of the liver) شایعترین علت واریس مری (esophageal varices) است.

​ترک مالوری – ویس (Mallory-Weiss tear): ترک مالوری ویس نوعی ترک در لایه پوششی مری است. معمولا در اثر استفراغ شدید رخ می دهد. همچنین ممکن است به هر علتی که موجب افزایش فشار داخل شکم شود، رخ دهند از قبیل سرفه شدید، سکسکه، زایمان.

خونریزی معده ممکن است در اثر موارد زیر رخ دهد:

​گاستریت (Gastritis): گاستریت یا التهاب معده همان ملتهب شدن معده است. الکل و بعضی از داروهای مسکن موجب التهاب معده می شوند.

​زخم ها (Ulcers): زخم های معده ممکن است در اثر پارگی عروق خونی بزرگ و متورم شده یا بخش های ساییده شده رخ دهد. صرفنظر از داروها، شایعترین علت این خونریزی عفونت ناشی از باکتری به نام هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori) است. همچنین افرادی که دچار سوختگی، شوک، ضربه مغزی یا سرطان هستند و کسانی که تحت جراحی وسیع قرار می گیرند، ممکن است دچار زخم استرسی معده شوند.

​زخم های روده معمولا در اثر زیاد شدن اسید معده و عفونت با هلیکوباکتر پیلوری رخ می دهند. عامل دیگر سرطان معده است.

خونریزی مجاری گوارشی تحتانی (کولون، رکتوم و مقعد) می تواند در اثر موارد زیر رخ دهد:

​هموروئید (Hemorrhoids): هموروئید یا بواسیر یکی از شایعترین علل خونریزی مشهود از مجاری گوارشی تحتانی است، بخصوص اگر خون کاملا روشن و قرمز باشد. هموروئید بزرگ شدن وریدهای ناحیه مقعد است که پاره شده و خونریزی می کنند و آب توالت یا دستمال توالت را خونی و قرمز می کنند.

​فیشر مقعد (Anal fissures): فیشر آنال یا شقاق مقعد شکاف و ترک لایه پوششی مقعد است که می تواند با خونریزی همراه باشد. این نوع عارضه اغلب دردناک است.

​پولیپ روده بزرگ (Colon polyps): پولیت کولون رشد غیر طبیعی است که در دیواره کولون رخ می دهد. تعدادی از پولیپ های روده با گذر زمان بدخیم و سرطانی می شوند. سرطان کولورکتال (روده و مقعد) نیز موجب خونریزی از مقعد می شود.

​عفونت های روده کوچک (Intestinal infections): التهاب و عفونت و اسهال خونی می تواند حاصل عفونت روده کوچک باشد.

​کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis): زخم کولون با التهاب و خونریزی وسیع سطحی از زخم های کوچک همراه است که می تواند دلیل ظاهر شدن خون بر روی مدفوع باشد.

​بیماری کرون (Crohn's disease): بیماری کرون نوعی عارضه سیستم ایمنی (اتوایمون) است. این بیماری موجب التهاب شده و می تواند با خونریزی رکتال همراه باشد.

​بیماری دیورتیکولی (Diverticular disease): بیماری دیورتیکولی حاصل تشکیل دیورتیکول (کیسه های کوچک) است که از دیواره کولون بصورت برجستگی بیرون می زند و می تواند عامل خونریزی باشد.

​مشکلات عروق خونی: همانطور که سن بالا می رود، مسائلی مثل تشکیل لخته یا سفت شدن دیواره عروق خونی روده بزرگ رخ می دهد که می تواند عامل منجر به خونری باشد. این بخش نرمالی از سالمندی نیست، بلکه بیشتر در انتهای زندگی و در اثر تغییرات دیواره عروق رخ می دهد.

​کولیت ایسکمیک (Ischemic colitis): کولیت ایسکمیک یا التهاب ناشی از کمبود اکسیژن کولون در اثر نرسیدن اکسیژن کافی به سلول هایی رخ می دهد که دیواره داخلی روده را می پوشانند. اسهال خونی همراه با درد شکم معمولا رخ می دهد اگر که خون کافی به روده ها نرسد، که نتیجه اش ایسکمی یا ناکافی بودن اکسیژن و آسیب سلولی لایه پوششی روده است.

علائم خونریزی گوارشی چیست؟

​علائم خونریزی گوارشی عبارتند از:

• وجود خون روشن قرمز بر روی مدفوع
• مخلوط بودن خون تیره با مدفوع
• مدفوع سیاه یا قیری شکل
• خون قرمز روشن در داخل استفراغ
• ظاهر قهوه داشتن محتوای استفراغ

سایر نشانه های خونریزی گوارشی عبارتند از:

• خستگی
• ضعف
• رنگ پریدگی
• کم خونی – کمبود هموگلوبین سرشار از آهن

​موضع خونریزی روی چیزی که بیمار مشاهده می کند، تاثیر دارد.

​اگر خونریزی از رکتوم یا کولون تحتانی باشد، خون قرمز روشن بر روی مدفوع یا مخلوط با مدفوع مشاهده می شود. اگر خونریزی از قسمت های بالایی روده بزرگ باشد، ممکن است به صورت رگه های خون تیره در مدفوع مخلوط باشد.

​زمانی که خونریزی گوارشی از مری، معده یا دوازدهه است، مدفوع معمولا به رنگ سیاه و قیری شکل و فوق العاده بد بو است. استفراغ ممکن است حاوی خون قرمز روشن بوده یا ظاهری به شکل قهوه داشته باشد، بخصوص اگر خونریزی از مری، معده یا دوازدهه باشد.

​اگر خونریزی مخفی باشد، ممکن است تغییر رنگی در مدفوع رخ نداده، بیمار متوجه خونریزی خود نشود.

​بخاطر داشته باشید که بعضی از داروها مثل آهن، بیسموت و آنتی بیوتیک سفدینیر (cefdinir)، بعضی از مواد غذایی مثل چغندر قند می توانند موجب ظاهر قرمز یا سیاه مدفوع شوند که شبیه به خونریزی است اما در واقع خونریزی وجود ندارد.

​همچنین علائم با توجه به سرعت خونریزی می تواند متغیر باشد. اگر خونریزی شدید و ناگهانی رخ دهد، ممکن است ضعف، سرگیجه، غش، تنگی نفس یا درد شکم کرامپ مانند و یا اسهال دیده شود. ممکن است شخص وارد شوک شده، دارای نبض سریع نخی شکل و افت فشار خون باشد. همچنین ممکن است بیمار رنگ پریده و بی حال باشد.

​اگر خونریزی کند باشد و در طول زمان رخ دهد، شخص ممکن است بتدریج دچار احساس خستگی، لتارژی یا خواب آلودگی مرضی و تنگی نفس شود. کم خونی ممکن است در اثر خونریزی رخ دهد و موجب رنگ پریده شدن پوست گردد.

چه چیزهایی توسط پزشک چک می شود؟

​اگر هر گونه خونریزی غیر طبیعی مشاهده کردید، به پزشک یا پرستار خود مراجعه کنید. سئوالاتی در مورد مشکل از شما پرسیده می شود و معاینات فیزیکی انجام می شود. علائمی از قبیل تغییر عادات روده ای، رنگ مدفوع (سیاه یا قرمز)، تغییر قوام مدفوع، داشتن درد یا سفتی شکم ممکن است نشانگر ناحیه ای از مجرای گوارشی باشد که خونریزی داشته و غیر طبیعی است.

​آزمایش مدفوع از نظر وجود خون انجام می شود. آزمایش خون برای بررسی شمارش سلول های خونی و احتمال وجود کم خونی انجام می شود. نتایج به پزشک این ایده را می دهد که وسعت خونریزی چقدر است و آیا مزمن است یا حاد.

​اگر خونریزی از مجاری گوارشی باشد، ممکن است آندوسکوپی انجام شود. این یک رویه رایج است و امکان مشاهده مجاری گوارشی را فراهم می سازد. در بسیاری از موارد از آندوسکوپ برای درمان علت خونریزی استفاده می شود. آندوسکوپی شامل قرار دادن یک ابزار نازک و انعطاف پذیر از داخل دهان به داخل مجاری گوارشی و مشاهده مجاری گوارشی فوقانی است و اگر مجاری گوارشی تحتانی مشاهده شود، کولونوسکوپی نامیده می شود. ممکن است از بافت ناحیه درگیر نمونه برداری شود که بیوپسی اطلاق می شود.

​رویه های تشخیصی دیگری نیز ممکن است استفاده شود تا منبع خونریزی مشخص گردد، از جمله:

​رادیوگرافی: در طی این عکسبرداری به شخص محلول باریوم خورانده می شود یا از طریق انما به رکتوم ریخته می شود. سپس با اشعه ایکس تصویربرداری می شود و نشانه های غیر طبیعی در تصویر رادیوگرافی بررسی می شود. باریوم ماده حاجب بوده و منطقه تحت بررسی را روشن تر می کند.

​آنژیوگرافی: ممکن است ماده حاجب یا ماده رنگی به داخل ورید تزریق شده و سپس CT اسکن یا MRI انجام شود. این ماده رنگی به نشان دادن نواحی دارای مشکل کمک می کند. در بعضی از موارد ممکن است با استفاده از آنژیوگرافی دارو برای قطع خونریزی به ناحیه دارای خونریزی تزریق شود.

​اسکن با رادیونوکلوئیدها: از این تکنیک غربالگری برای پیدا کردن نقاط خونریزی دهنده و بخصوص در مجاری گوارشی تحتانی استفاده می شود. مقدار جزئی ماده رادیواکتیو بی ضرر تجویز شده و با دوربین خاص عکس هایی از ارگان های بیمار گرفته می شود.

درمان خونریزی گوارشی چیست؟

​بیشتر موارد خونریزی گوارشی قابل درمان است. طرح درمان به علت خونریزی بستگی دارد.

​ممکن است آندوسکوپی برای درمان خونریزی انجام شود. برای نمونه؛ اگر مجاری گوارشی فوقانی خونریزی داشته باشد، برای کنترل خونریزی ممکن است مواد شیمیایی خاصی مستقیما به محل خونریزی تزریق شود و از نیدل با هدایت آندوسکوپ برای تزریق آن استفاده شود. همچنین ممکن است از حرارت برای سوزاندن موضع خونریزی دهنده (کوتر کردن) استافده شود و یا کلیپ بر روی رگ خونریزی دهنده بسته شود.

​این تکنیک ها اغلب کفایت می کند اما ممکن است جراحی برای قطع خونریزی گوارشی و رفع علت خونریزی لازم باشد. زمانیکه خونریزی کنترل شد، ممکن است به مصرف دارو برای پیشگیری از عود خونریزی نیاز باشد.